In de malle molen van het leven

"zinin, “life is good”, #mooi, #hilarisch, “geweldige avond!”, #energie, #chill! En zo komen er dagelijks nog veel meer updates en termen langs die niets aan de verbeelding overlaten: wat is mijn leven toch leuk, inspirerend, spannend, romantisch, betekenisvol en/of sociaal."




Zo begon ik mijn faceookberichtje op 18 september 2015. Om als volgt verder te gaan:


"Vaak genoeg heb ik ook zulke updates geplaatst van mijn leuke leven. Want dat had ik. Echt!! En daar zit je dan: relatie net naar de knoppen, huisdier dood, klant kwijtgeraakt, proefwerk slecht gemaakt of een andere situatie die niet echt in bovengenoemde termen omschreven kan worden. Heeft de rest van de wereld dan écht zo’n leuk(er) leven? Het zit in de menselijke aard om onze mate van geluksgevoel te vergelijken met personen om ons heen. Als je collega’s het slecht doen, voel jij je met je magere plusje best goed. Als de relatie van je beste vriend(in) net over is, is jouw leven zo slecht nog niet. Sociale Vergelijking noemen psychologen dat. Lange tijd heb ik getwijfeld of ik dit moest doen. Jullie laten weten dat mijn leven momenteel namelijk helemáál niet "#zinin, #mooi, #hilarisch, #geweldige avond!”, #energie, #chill" is.... Momenteel is mijn leven "#kut, #moe, #slapeloze nacht(en), #onzeker, #verdrietig, #futloos, #geenzinin!! Mijn leven bestaat momenteel namelijk maar uit 1 ding en dat is kanker. Nooit gedacht dat dat Monster ook mij zou weten te vinden. Ik leefde naar mijn idee gezond: at elke dag verse groente en 2 stuks fruit, fietste bijna elke dag naar m'n werk (15 km enkele reis), volleybalde, ging bijna elk weekend mountainbiken in de duinen bij Schoorl, deed af en toe een toertje op de racefiets waarbij afstanden van zo'n 100 km aangetikt werden en deed vrijwilligerswerk bij de Voedselbank omdat me dat oa. energie gaf. Het maakt dus niet uit of je dun, dik, arm, rijk, mooi, lelijk, groot, klein, bruin, geel, of blank bent. Hij weet je te vinden! Dus voor de Sociale Vergelijking: jouw leven is zo slecht nog niet met dat vetrolletje dat je al tijden in de weg zit, die € 100,- die je elke maand aan het einde rood staat, dat leuke jurkje dat, net nu jij besloten had het te gaan kopen, uitverkocht is. Die grote liefde die maar niet beantwoord wordt. Aangezien ik in het verleden veel updates postte met positief nieuws, vind ik dat ik nu ook iets moet posten met negatief nieuws.Vandaag heb ik m'n derde chemokuur gekregen en lig ik de komende dagen in bed bij te komen met pijnscheuten door m'n hele lichaam.Vergelijk je situatie momenteel even met de mijne en zoveel andere patiënten en weet dat het altijd slechter kan. Toch hoop ik binnenkort weer een leuke update te posten, want als de dokter het goed vindt, willen Bas en ik voor de operatie die me eind oktober te wachten staat, nog een weekje naar Canada en oa. de Niagara Falls bekijken! #zinin, “life is good”, #mooi, #hilarisch, “geweldige avond!”, #energie, #chill!"

Inmiddels zijn we 1 jaar en 9 maanden, 1 operatie, 9 chemokuren en een zootje pillen verder en zijn we naar mijn idee nog niet veel opgeschoten. Dat Monster laat zich niet makkelijk temmen. Elke keer als er een stoot chemisch afval tegenaan gegooid wordt, houdt ie zich even koest om dan vervolgens na een paar maanden gewoon weer wakker te worden en van zich te laten horen. 

Zo ook nu weer... Dacht ik met die stoot pillen die ik vanaf afgelopen februari slikte wel 100 te kunnen worden, afgelopen maandag werd helaas pijnlijk duidelijk dat dat Monster ook die weet te pareren. En beginnen we over anderhalve week weer overnieuw en krijgt ie weer een stoot chemisch afval op z'n kop.

Met deze blogs wil ik jullie op de hoogte houden van het wel en wee dat me de komende tijd te wachten staat. Zo hoef ik niet m'n facebookpagina te "bevuilen" met eventuele ellende en kunnen jullie er zelf voor kiezen om mijn (ziekenhuis)belevingen op te zoeken. 

Voor mij is dit hele geblog nieuw, dus ik ben benieuwd hoe het jullie en mij zal bevallen. 

We spreken!